Onder de indruk
Blijf op de hoogte en volg Femke
07 Augustus 2014 | Hongarije, Boedapest
Het eerste wat ik doe is naar buiten kijken en gelukkig is het droog.
Het ontbijt in het hotel is prima verzorgd en zo lekker wat ik het er goed van genomen heb. Dat mag ik ook wel, want ik ben van plan de stad zoveel mogelijk te voet te verkennen.
Eerst neem ik de metro nog naar de Gellert Heuvel. Vanaf daar kan de wandeltocht naar boven beginnen. Aan de top staat de Citadel die in 1849 is gebouwd door de Habsburgers om Pest-Buda beter in bedwang te kunnen houden. Onderweg naar boven kom ik graffiti tegen in de rotsen en een steeds beter uitzicht over Boedapest ontvouwd zich. Bezweet kom ik boven en geniet van het uitzicht.
Door een wijk loop ik terug naar beneden naar het Burchtpaleis. Het paleis staat in de gelijknamige wijk en is te bereiken via een treintje dat in een een hoek van 48 graden 100m omhoog gaat. Ik besluit zelf naar boven te lopen. Wanneer ik bij het paleis ben, kijk ik nog eens rustig over de stad heen. Ik besef dat ik een geluksvogel ben dat ik hier ben. Dit is een moment van trots dat ik de stap genomen heb om alleen te gaan. Jammer is wel dat ik alles alleen meemaak en niet meteen kan delen. Gelukkig heb ik deze resiverslagen om het toch een plekje te geven. Want ik ben werkelijk onder de indruk van de stad. Het is levendig, maar niet te druk. De metro wordt veel gebruikt, maar is niet stampvol. Er zijn veel toeristen, maar het voelt niet overvol. Met de minuut ga ik meer van Boedapest houden. Terwijl ik door de stad loop, bedenk ik me dat Rome schitterend is, maar dat Boedapest nog meer mijn hart heeft gestolen en er is nog zoveel meer te ontdekken.
In het Nationaal Galerie Museum, waar ik gratis toegang toe heb met mijn Boedapest Card, bekijk ik verschillende soorten kunst. Er zijn schilderijen bij waarvan ik bijna zeker weet dat het foto's moeten zijn, zo knap is het gedaan. De meeste werken doen me niets, ik ben niet zo'n kunstliefhebber, maar enkele werken raken me wel. Ik kan niet duiden waarom, maar het zijn de werken waarvoor je nog eens terugloopt om het beter te bekijken. Het doet er ook niet toe wat de reden is, het feit dat je iets waardeert is genoeg denk ik.
Wanneer ik het museum uitloop ga ik de Burchtwijk in waar de Mattiaskerk te bewonderen is en aan de voet van de kerk het Vissersbastion. In het bastion is een sfeervol restaurantje waar oude Hongaarse mannen met viool de gasten muzikaal begeleiden bij hun maaltijd. Het uitzicht is ook niet misselijk. Je kijkt namelijk vanaf een mooie hoogte uit over de Donau en het indrukwekkende parlementsgebouw.
Ik besluit een straatje in te lopen waar wat minder toeristen zijn en als ik een charmant restaurantje en wat winkeltjes voorbij ben en op een T-splitsing kom, zie ik een prachtig laantje. Een stelletje wat zoenend op een bankje zit, maakt het plaatje compleet.
Ik loop terug naar het paleis en kom weer langs het gebouw waar ik eerder de wisseling van de wacht van de wachters heb gezien. Dat gaat met tromgeroffel, begeleiding van andere wachters en uiteraard met marcheren. Heel officieel allemaal.
Bij de souvenirwinkeltjes koop ik wat voor mijn meisjes (ssst, dat is een verrassing!) en loop weer naar beneden langs dezelfde weg als ik gekomen ben.
Over de kettingbrug loop ik Pest weer in (ik was dus in Buda aan de andere kant van de Donau). Bij restaurant Spoon (een boot op de Donau) reserveer ik op aanraden van mijn reisgids een tafel voor vanavond. Ik kijk er al naar uit om van de lichtjes van op de Donau te genieten terwijl ik een lekkere Hongaarse maaltijd nuttig.
Voor ik terug ga naar het hotel ga ik nog naar de Centrale Markt. Deze is overdekt en barst van de souvenirs en de groentekraampjes. Leuk om een keer te zien en overheen te lopen. Verder is het niks bijzonders. De Vaci Utca is een winkelstraat met volop restaurants. Ook hier weer bedrijvigheid, maar geen topdrukte. Het is prettig en gezellig om over het straatje te lopen.
Met de metro ga ik weer richting hotel, waar ik bij aankomst weer een opgemaakt bed aantref.
Ik ga aan de slag met de foto's en fris me op en ga daarna naar Spoon. Ik heb er zin in! Gelukkig ben ik niet teleurgesteld. De bediening is vriendelijk, het zicht op het Burchtpaleis in het vroege avondlicht is idyllisch en het eten is verrukkelijk. Er is zelfs een pianist live aan het spelen en dat doet hij prima.
Op de terugweg loop ik nog even de oude Joodse wijk in maar bedenk dat ik dat beter in daglicht kan doen.
Aangekomen bij het hotel doet de receptionist, een andere dit keer, moeite om voor mij een grote theemok te zoeken die ik mee naar mijn kamer kan nemen. Gisteren had een receptioniste me er al eentje gegeven voor de schoonmaak had haar werk naar behoren gedaan en de mok weer meegenomen. Nu kreeg ik er zonder mokken gewoon weer eentje mee, dezelfde nota bene ;-)
Morgen ga ik de heuvels van Buda in. Het moet volgens de reisgids prachtig zijn. Het hoogste punt van Boedapest ligt daar. Eens kijken of ik de top kan bereiken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley