Yes het is droog!
Blijf op de hoogte en volg Femke
06 Augustus 2014 | Hongarije, Boedapest
Van de receptionist heb ik de tip gehad om te gaan eten bij Lado Cafe. Dat is vlakbij en dus vanwege de regen een prima optie.
Dat bleek het qua eten ook zeker te zijn. Heerlijk gegeten, een hoofdmenu, een dessert en 4 drankjes voor maar € 16,50!
Terwijl ik zit te genieten van mijn diner komen er Nederlanders binnen. Jahoor, nog maar net gearriveerd en meteen hoor je je moedertaal alweer. Het heeft wel wat vertrouwds in een vreemde omgeving.
Wanneer ik klaar ben met eten stap ik weer naar buiten in de drukke straten van Boedapest. Yes! Het is droog! Dus ik, hup, terug naar het hotel om mijn reisgids erbij te pakken en op naar de metro.
Inmiddels begint het al donker te worden en de Donau wil ik ook graag verlicht bekijken. Mezelf verplaatsen met de metro is goed te doen. Alles staat keurig aangegeven en elke 2 a 3 minuten komt er een metro op de stations aan. Binnen 'no time' was ik dan ook op het station waar ik wezen wilde. Ik liep vanuit de metro de trap op naar buiten. Ik kom op een gezellig plein vol bedrijvigheid met live muziek. Het is vervolgens maar een klein eindje lopen naar de schitterende Donau. Aan de overkant zie ik het verlichte Burchtpaleis en ook de bruggen zijn prachtig van lichtjes voorzien. Wat had ik nu graag een statief bij me gehad om het echt goed vast te kunnen leggen. Het is werkelijk waar adembenemend om te zien. Nadat ik eens rustig langs de kade heb gelopen in de nu echt donker wordende stad, besluit ik terug te gaan naar het gezellig pleintje. Er staan allerlei kraampjes met ijs, warm eten, drinken, prullaria. De sfeer is goed en het tweekoppig bandje laat een niet al te bijster goede, maar vermakelijke vertolking van hedendaagse en wat oudere popmuziek horen.
Met een voldaan gevoel, omdat ik toch nog droog langs de Donau heb kunnen wandelen, ga ik met de metro weer terug naar huis. Opvallend zijn de lange, steile roltrappen naar boven en beneden. Nog opvallender vind ik de zwervers die ook in deze stad niet ontbreken en liggen te slapen in het metrostation of net daarbuiten.
Terug in het hotel loop ik de 8 trappen weer op (ja, er is wel een lift, maar ik laat me niet kennen) naar mijn kamer.
Zometeen lekker slapen en hopelijk is het morgen droog. Nou vooruit, ik accepteer een buitje als het echt niet anders kan, maar verder eis ik zonnestralen ;).
Dat bleek het qua eten ook zeker te zijn. Heerlijk gegeten, een hoofdmenu, een dessert en 4 drankjes voor maar € 16,50!
Terwijl ik zit te genieten van mijn diner komen er Nederlanders binnen. Jahoor, nog maar net gearriveerd en meteen hoor je je moedertaal alweer. Het heeft wel wat vertrouwds in een vreemde omgeving.
Wanneer ik klaar ben met eten stap ik weer naar buiten in de drukke straten van Boedapest. Yes! Het is droog! Dus ik, hup, terug naar het hotel om mijn reisgids erbij te pakken en op naar de metro.
Inmiddels begint het al donker te worden en de Donau wil ik ook graag verlicht bekijken. Mezelf verplaatsen met de metro is goed te doen. Alles staat keurig aangegeven en elke 2 a 3 minuten komt er een metro op de stations aan. Binnen 'no time' was ik dan ook op het station waar ik wezen wilde. Ik liep vanuit de metro de trap op naar buiten. Ik kom op een gezellig plein vol bedrijvigheid met live muziek. Het is vervolgens maar een klein eindje lopen naar de schitterende Donau. Aan de overkant zie ik het verlichte Burchtpaleis en ook de bruggen zijn prachtig van lichtjes voorzien. Wat had ik nu graag een statief bij me gehad om het echt goed vast te kunnen leggen. Het is werkelijk waar adembenemend om te zien. Nadat ik eens rustig langs de kade heb gelopen in de nu echt donker wordende stad, besluit ik terug te gaan naar het gezellig pleintje. Er staan allerlei kraampjes met ijs, warm eten, drinken, prullaria. De sfeer is goed en het tweekoppig bandje laat een niet al te bijster goede, maar vermakelijke vertolking van hedendaagse en wat oudere popmuziek horen.
Met een voldaan gevoel, omdat ik toch nog droog langs de Donau heb kunnen wandelen, ga ik met de metro weer terug naar huis. Opvallend zijn de lange, steile roltrappen naar boven en beneden. Nog opvallender vind ik de zwervers die ook in deze stad niet ontbreken en liggen te slapen in het metrostation of net daarbuiten.
Terug in het hotel loop ik de 8 trappen weer op (ja, er is wel een lift, maar ik laat me niet kennen) naar mijn kamer.
Zometeen lekker slapen en hopelijk is het morgen droog. Nou vooruit, ik accepteer een buitje als het echt niet anders kan, maar verder eis ik zonnestralen ;).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
